Przestrzeń wyżej wymienionych obiektów wypełnia piętnaście tysięcy eksponatów, będących reprezentacją wszystkich elementów świata, jaki otaczał mieszkańców mazowieckiej wsi od końca XIX do połowy wieku XX. Tworzą go przedmioty gospodarstwa domowego, meble, tkaniny, zabawki, obiekty kultu religijnego, narzędzia i maszyny rolnicze oraz warsztaty pracy rzemieślniczej. To one pozwalają muzealnikom z Sierpca snuć opowieść o życiu i zajęciach w różnych porach roku i w różnych odsłonach codzienności i świąt.
Wszystko to zobaczyć możemy w filmie „Cztery pory roku”. Podążając za rytmem zmieniających się pór roku poznajemy nie tylko zbiory Muzeum, ale przede wszystkim tradycje religijne i ludowe oraz zwykłe, codzienne prace gospodarskie wykonywane przez mieszkańców dawnych wsi od wiosny do zimy.
Jest więc, między innymi, topienie Marzanny, przygotowywanie tradycyjnej święconki, wróżby andrzejkowe, barwne grupy kolędnicze ale również wiosenne zasiewy, uprawa i jesienne zbiory. Wszystko w kolejności chronologicznej i autentycznej scenerii dawnej mazowieckiej wsi. Znakomitym tłem obiektów architektury i licznych muzealiów, jest piękny mazowiecki pejzaż, w różnych sezonowych odsłonach. Od wiosennej zieleni,
przez złote pola dojrzewających zbóż, po polską złotą jesień i białą, okrytą śniegiem zimę.
W role bohaterów „Czterech por roku” wcielili się pracownicy Muzeum. Ich naturalność w odtwarzaniu wszystkich czynności tworzy niepowtarzalny klimat i jest ogromnym atutem tego filmu.
Dlatego koniecznie trzeba obejrzeć film, a potem odwiedzić Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu, tym bardziej, że zaprasza o każdej porze roku! Na miejscu skorzystać można także z usług noclegowych oraz gastronomicznych, dzięki czemu pobyt w Sierpcu stanie się niezapomnianym przeżyciem.
Wojciech Jaworek